کمردرد در افراد مسن یک مشکل رایج و محدود کننده است. کمردرد پس از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی دومین علامتی است که احتمالاً باعث تشدید مراجعه به کلینیک می شود. شیوع کمردرد در جمعیت سالمندان بیش از 70 درصد تخمین زده می شود.
مانند بسیاری از شرایط بالینی دیگر، علت، سیر و ارزیابی کمردرد در افراد مسن با افراد جوان متفاوت است. یک بیمار مسن با اولین دوره کمردرد نیازمند ارزیابی دقیق است.
تغییرات دژنراتیو در کمر یک ویژگی طبیعی افزایش سن است، اما این تغییرات به خودی خود باعث ایجاد کمردرد نمی شود. در افراد جوانتر، کمردرد ممکن است به دلیل آسیب دیسک های ژل مانندی که بین مهرههای کمر قرار گرفتهاند، ایجاد شود. با افزایش سن، این دیسک ها مقدار زیادی از محتوای آب خود را از دست می دهند و انعطاف پذیری آن ها کاهش پیدا می کند. با این حال، این خشک شدن دیسک به مهره های مجاور اجازه می دهد تا به یکدیگر نزدیک شوند و ساییدگی غضروف مفصلی را افزایش می دهد. استئوفیت ها ممکن است ریشه های عصبی را فشرده کرده و به کانال نخاعی نفوذ کنند.
بیشتر بخوانید : درمان دیسک کمر با لیزر پرتوان
انواع کمردرد در افراد مسن
کمردرد مکانیکی بدون عارضه. افراد مسن مبتلا به کمردرد معمولاً کمردرد مکانیکی بدون عارضه دارند. این ناراحتی در ناحیه کمری ساکرال موضعی می شود و با کشش و پیچش ستون فقرات، راه رفتن یا خم شدن بدتر می شود. درد ممکن است باعث درد در باسن یا ران شود و به ندرت زیر زانو منتشر می شود. اگر فرد بتواند موقعیت راحتی در رختخواب پیدا کند با استراحت تسکین می یابد. بیمار ممکن است گزارش دهد که هنگام چرخیدن یا تغییر وضعیت از خواب بیدار شده است.
کمردرد رادیکولار حاد (سیاتیک). کمردرد رادیکولی حاد یک پا را تابش می کند یا به پایین شلیک می کند. این ناراحتی اغلب به صورت تیز، سوزن سوزن شدن، تیراندازی یا “الکتریکی” مشخص می شود و ممکن است با سرفه، زور زدن، عطسه یا مانورهای والسالوا تشدید شود. بسته به ریشه های عصبی آسیب دیده ممکن است به روش های مختلفی رخ دهد. الگوی ضعف (در صورت وجود) در اندام تحتانی سرنخ مهمی از محل اختلال عملکرد عصبی است. ضعف قابل توجه یک طرفه ران و پا نشان دهنده درگیری چندین ریشه عصبی یا اعصاب محیطی است (اگرچه اغلب فرآیندهای عصبی محیطی معمولاً با کمردرد همراه نیستند). این ارائه ها در ادامه با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار خواهند گرفت.
شایان ذکر است، علل شایع سیاتیک در افراد مسن شامل موارد زیر است:
تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاعی معمولاً با افزایش سن ایجاد میشود و دیسکها خشکتر میشوند و شروع به کوچک شدن میکنند. در برخی از مراحل این فرآیند، هر گونه اختلال، مانند یک آسیب جزئی که منجر به التهاب دیسک می شود، می تواند به ریشه عصب برخورد کند و باعث درد شود. درد ناشی از تنگی نخاع می تواند در هر دو پا رخ دهد یا به صورت سیاتیک رخ دهد.
اسپوندیلوز و اسپوندیلولیستزیس. اسپوندیلوز زمانی رخ می دهد که مهره های چهارم یا پنجم کمری دچار انحطاط یا شکستگی های کوچک شوند. همانطور که پیشرفت می کند، ستون فقرات می تواند ناپایدار شود و منجر به اسپوندیلولیستزیس شود که در آن یکی از مهره ها روی دیگری به جلو می لغزد و باعث سیاتیک می شود. این عارضه بیشتر در افراد مسن رخ می دهد و زنان در معرض خطر بیشتری نسبت به مردان هستند.
درمان کمردرد با فیزیوتراپی
کاهش درد: فیزیوتراپی با استفاده از تکنیکهای مختلف مانند ماساژ، گرما درمانی، سرما درمانی و تحریکات الکتریکی، به کاهش التهاب و اسپاسم عضلانی کمک کرده و در نتیجه کمردرد در افراد مسن را تسکین میدهد.
افزایش دامنه حرکتی: تمرینات کششی و تقویتی که توسط فیزیوتراپیست تجویز میشوند، به افزایش دامنه حرکتی مفاصل و بهبود انعطافپذیری کمک میکنند.
تقویت عضلات: تمرینات تقویتی به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات کمک کرده و از این طریق از ستون فقرات حمایت میکنند.
بهبود تعادل و هماهنگی: تمرینات تعادلی به بهبود تعادل و هماهنگی افراد سالمند کمک کرده و خطر زمین خوردن را کاهش میدهند.
آموزش نحوه صحیح انجام فعالیتهای روزمره: فیزیوتراپیست به افراد سالمند آموزش میدهد که چگونه فعالیتهای روزمره خود را به گونهای انجام دهند که کمترین فشار به کمر وارد شود.
تکنیکهای فیزیوتراپی
تمرینات درمانی: شامل تمرینات کششی، تقویتی، تعادلی و هوازی است که به صورت اختصاصی برای هر فرد طراحی میشود.
ماساژ درمانی: برای کاهش اسپاسم عضلانی و افزایش گردش خون در ناحیه کمر
گرما درمانی و سرما درمانی: برای کاهش التهاب و درد
تحریکات الکتریکی: برای کاهش درد و تقویت عضلات
کشش ستون فقرات: برای افزایش دامنه حرکتی و کاهش فشار بر دیسکها
