آسیب های شایع زانو
زانو یک مفصل پیچیده با اجزای زیادی است که آن را در برابر انواع آسیب‌ها آسیب‌پذیر می‌کند. برخی از شایع ترین آسیب های زانو عبارتند از رگ به رگ شدن، پارگی رباط، شکستگی و دررفتگی.
بسیاری از آسیب‌های زانو را می‌توان با اقدامات ساده‌ای مانند تمرینات ورزشی و توانبخشی با فیزیوتراپی با موفقیت درمان کرد. سایر آسیب ها ممکن است برای اصلاح نیاز به جراحی داشته باشند.
زانو بزرگترین مفصل بدن و یکی از راحت ترین مفصل هاست. از چهار ساختار اصلی تشکیل شده است: استخوان ها، غضروف ها، رباط ها و تاندون ها.
- استخوان ها. دو استخوان به هم می رسند تا مفصل زانو شما را تشکیل دهند: استخوان ران (فمور) و استخوان ساق پا (درشت نی). کاسه زانو (کشکک زانو) در جلوی مفصل قرار می گیرد تا کمی محافظت کند.
- غضروف مفصلی. انتهای استخوان ران و تیبیا و پشت کشکک با غضروف مفصلی پوشیده شده است. این ماده لغزنده به استخوان‌های زانو کمک می‌کند وقتی پای خود را خم می‌کنید یا صاف می‌کنید، به آرامی روی هم سر بخورند.
- منیسک. دو تکه گوه ای شکل از غضروف منیسک به عنوان ضربه گیر بین استخوان ران و درشت نی عمل می کنند. متفاوت از غضروف مفصلی، منیسک سخت و لاستیکی است که به بالشتک و تثبیت مفصل کمک می کند. وقتی مردم در مورد پارگی غضروف زانو صحبت می کنند، معمولاً به پارگی مینیسک اشاره می کنند.
- رباط ها استخوان ها توسط رباط ها به استخوان های دیگر متصل می شوند. چهار رباط اصلی در زانوی شما مانند طناب‌های قوی عمل می‌کنند تا استخوان‌ها را در کنار هم نگه دارند و زانوی شما را ثابت نگه دارند.
- رباط های جانبی. اینها در کناره های زانوی شما یافت می شوند. رباط جانبی داخلی در داخل زانوی شما و رباط جانبی جانبی در خارج قرار دارد. آنها حرکت پهلو به پهلوی زانوی شما را کنترل می کنند.
- رباط های صلیبی. اینها در داخل مفصل زانو شما یافت می شوند. آنها از یکدیگر عبور می کنند تا یک X با رباط صلیبی قدامی در جلو و رباط متقاطع خلفی در پشت ایجاد کنند. رباط های صلیبی حرکت جلو و عقب زانوی شما را کنترل می کنند.
- تاندون ها ماهیچه ها توسط تاندون ها به استخوان ها متصل می شوند. تاندون چهارسر ران ماهیچه های جلوی ران را به کشکک متصل می کند. از طرف دیگر تاندون کشکک از کشکک به سمت استخوان درشت نی امتداد دارد.
آسیب های شایع زانو
شایع ترین آسیب های زانو شامل رگ به رگ شدن و پارگی بافت های نرم (مانند رباط ها، منیسک)، شکستگی و دررفتگی است. در بسیاری از موارد، صدمات شامل بیش از یک ساختار در زانو می شود.
درد و تورم شایع ترین نشانه آسیب زانو هستند. علاوه بر این، زانو ممکن است گرفته یا قفل شود. برخی از آسیب‌های زانو (به عنوان مثال، پارگی ACL) باعث بی‌ثباتی زانو می‌شوند.
آسیب های رباط صلیبی قدامی (ACL)
رباط صلیبی قدامی اغلب در حین فعالیت های ورزشی آسیب می بیند. آسیب‌های ACL در ورزشکارانی که در ورزش‌هایی مانند فوتبال، فوتبال و بسکتبال شرکت می‌کنند، بیشتر اتفاق می‌افتد. تغییر جهت سریع یا فرود آمدن نادرست از یک پرش می تواند ACL را پاره کند.
حدود نیمی از صدمات وارده به رباط صلیبی قدامی همراه با آسیب به سایر ساختارهای زانو مانند غضروف مفصلی، منیسک یا سایر رباط ها رخ می دهد.
آسیب های رباط صلیبی خلفی (PCL)
پارگی PCL از آسیب های شایع زانو است.
رباط صلیبی خلفی اغلب در اثر ضربه به جلوی زانو آسیب می بیند، در حالی که زانو خم شده است. این اغلب در تصادفات وسایل نقلیه موتوری و تماس های مرتبط با ورزش رخ می دهد. پارگی‌های رباط متقاطع خلفی معمولاً پارگی‌های جزئی با پتانسیل بهبود خودبه‌خود هستند.
پارگی مینیسک
پارگی حاد منیسک اغلب در حین ورزش اتفاق می افتد. پارگی منیسک می تواند هنگام چرخش، برش، چرخاندن یا تکان خوردن ایجاد شود.
پارگی منیسک نیز ممکن است در نتیجه آرتریت یا افزایش سن رخ دهد. اگر منیسک ها با افزایش سن ضعیف شده باشند، حتی یک چرخش ناخوشایند هنگام بلند شدن از روی صندلی ممکن است برای ایجاد پارگی کافی باشد. فیزیوتراپی زانو یکی از روشهای موثر در درمان آسیب های شایع زانو است که بصورت فیزیوتراپی در منزل و یا کلینیک فیزیوتراپی می توان از آن بهره برد.
پارگی تاندون کشکک
تاندون های چهارسر ران و کشکک ممکن است کشیده و پاره شوند. اگرچه هر کسی می‌تواند به این تاندون‌ها آسیب برساند، اما پارگی در میان افراد میانسالی که ورزش‌های دویدن یا پرش انجام می‌دهند، شایع‌تر است. افتادن، نیروی مستقیم به جلوی زانو و فرود ناشی از پرش از علل شایع آسیب تاندون زانو هستند.
شکستگی کشکک
شایع ترین استخوان شکسته شده در اطراف زانو کشکک است. انتهای استخوان ران و ساق در جایی که به هم می رسند و مفصل زانو را تشکیل می دهند نیز ممکن است دچار شکستگی شوند. بسیاری از شکستگی‌های اطراف زانو در اثر ضربه‌های پرانرژی مانند سقوط از ارتفاع قابل توجه و برخورد وسایل نقلیه موتوری ایجاد می‌شوند.
دررفتگی زانو
دررفتگی زانو یکی از آسیب های شایع زانو است و زمانی رخ می دهد که استخوان های زانو به طور کامل یا جزئی از جای خود خارج شوند. به عنوان مثال، استخوان ران و درشت نی می توانند به زور از هم تراز خود خارج شوند و کشکک نیز می تواند از جای خود خارج شود.
دررفتگی می تواند به دلیل ناهنجاری در ساختار زانوی فرد ایجاد شود.
در افرادی که ساختار طبیعی زانو دارند، دررفتگی ها اغلب به دلیل ضربه های پرانرژی مانند زمین خوردن، تصادف با وسایل نقلیه موتوری و تماس های مرتبط با ورزش ایجاد می شود.
روشهای درمان آسیب های شایع زانو
- استراحت و جلوگیری از وارد شدن فشار وزن بر روی زانوی دردناک کمک زیادی به تسکین درد و جلوگیری از تشدید آسیب دیدگی می کند.
- یخ. از بسته های سرد به مدت 20 دقیقه هر بار و چند بار در روز استفاده کنید. یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید.
فشرده سازی. به آرامی ناحیه آسیب دیده را در یک باند نرم یا بسته بندی آسی بپیچید. - ارتفاع. برای کاهش تورم، هنگام استراحت، آسیب را بالاتر از قلب خود قرار دهید.
- بی حرکتی. پزشک ممکن است یک بریس را برای جلوگیری از حرکت زانوی شما توصیه کند. اگر استخوانی را شکسته‌اید، گچ یا بریس ممکن است استخوان‌ها را در زمان بهبودی در جای خود نگه دارد. برای محافظت بیشتر از زانوی خود، ممکن است به شما عصا داده شود تا از وارد کردن وزن به پای خود جلوگیری کنید.
- فیزیوتراپی و تمرینات خاص عملکرد زانوی شما را بازگردانده و عضلات ساق پا را که از آن حمایت می کنند تقویت می کند. فیزیوتراپیست علاوه بر تمرینات ورزشی از مدالیته های دیگری نیز بهره می برد.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن درد و تورم را کاهش می دهند.
- بسیاری از شکستگی ها و آسیب های اطراف زانو برای بازگرداندن کامل عملکرد به پای شما نیاز به جراحی دارند.
کلمات مرتبط :
