درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش و فیزیوتراپی به عنوان موثرترین روش درمان غیرجراحی توسط متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی آیتن ارائه می شود.
تنگی کانال نخاعی یک وضعیت پزشکی است که در آن فضاهای کانال نخاعی باریک‌تر از حد طبیعی می‌شوند و به نخاع و یا ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کنند.
تنگی کانال نخاعی می تواند علائم مختلفی از جمله درد، ضعف، بی حسی و گزگز در پشت، بازوها یا پاها را ایجاد کند. تنگی ستون فقرات می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما معمولاً کمر و گردن را درگیر می کند. این می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله افزایش سن، آرتریت، فتق دیسک و تومور ایجاد شود.
گزینه های درمانی برای تنگی نخاع به شدت بیماری بستگی دارد و ممکن است شامل فیزیوتراپی و ورزش، دارو و جراحی باشد.
درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش و فیزیوتراپی در اغلب بیماران موفقیت آمیز است و نیاز به انجام جراحی های غیرضروری را به حداقل می رساند.
علائم تنگی کانال نخاعی
علائم تنگی ستون فقرات بسته به محل و شدت بیماری می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج تنگی کانال نخاعی عبارتند از:
- درد یا ناراحتی در گردن، پشت، بازوها یا پاها
- بی حسی یا گزگز در بازوها یا پاها
- ضعف در بازوها یا پاها
- مشکل در راه رفتن یا حفظ تعادل
- از دست دادن کنترل مثانه یا روده (در موارد شدید)
این علائم ممکن است هنگام ایستادن یا راه رفتن بدتر شوند و ممکن است در هنگام نشستن یا خم شدن به جلو بهبود پیدا کنند. توجه به این نکته مهم است که همه افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی علائمی را تجربه نمی کنند و برخی از افراد ممکن است فقط علائم خفیفی داشته باشند که تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره آنها نداشته باشد. اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید تا علت زمینه ای و گزینه های درمانی مناسب را تعیین کند.
درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش می تواند به بهبود علائم ذکر شده در بالا کمک کند.
دلایل تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله:
افزایش سن: با افزایش سن، دیسک‌های ستون فقرات، رباط‌ها و استخوان‌ها می‌توانند تحلیل رفته و منجر به باریک شدن کانال نخاعی شوند.
آرتریت: آرتریت می تواند باعث تشکیل خارهای استخوانی شود که می تواند کانال نخاعی را نیز باریک کند.
فتق دیسک: هنگامی که دیسک در ستون فقرات پاره می شود یا برآمده می شود، می تواند به نخاع یا ریشه های عصبی فشار وارد کند و منجر به تنگی نخاع شود.
تومورها: رشد غیرطبیعی در ستون فقرات می تواند طناب نخاعی یا ریشه های عصبی را تحت فشار قرار دهد و منجر به تنگی نخاع شود.
شرایط مادرزادی: برخی از افراد با کانال نخاعی باریک به دنیا می آیند که می تواند خطر ابتلا به تنگی نخاعی را در سنین بالاتر افزایش دهد.
تروما: آسیب به ستون فقرات می تواند باعث شکستگی یا دررفتگی شود که می تواند کانال نخاع را باریک کند.
بیماری پاژه استخوان: این وضعیت می تواند باعث بزرگ شدن و بدشکل شدن استخوان های ستون فقرات شود که منجر به تنگی ستون فقرات می شود.
رباط های ضخیم: در برخی موارد، رباط های ستون فقرات می توانند ضخیم شوند و طناب نخاعی یا ریشه های عصبی را تحت فشار قرار دهند.
اینها برخی از شایع ترین علل تنگی کانال نخاعی هستند، اما ممکن است عوامل دیگری نیز در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. اگر علائم تنگی نخاعی را تجربه می کنید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید تا بتواند علت زمینه ای و گزینه های درمانی مناسب را تعیین کند.
درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش
ورزش می تواند یک درمان موثر برای تنگی کانال نخاعی باشد، به ویژه زمانی که با درمان های دیگر مانند فیزیوتراپی و دارو همراه باشد. ورزش می تواند به تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات، بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد و التهاب کمک کند. در اینجا چند تمرین وجود دارد که ممکن است برای تنگی کانال نخاع مفید باشد.
پیاده روی: پیاده روی یک ورزش کم فشار است که می تواند به بهبود گردش خون، تقویت عضلات پا و پشت و بهبود تناسب اندام کلی کمک کند. برای افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی، راه رفتن زمانی که روی سطح صاف یا با شیب اندک انجام می شود راحت تر است.
ایروبیک در آب: ایروبیک در آب می تواند یک راه عالی برای ورزش بدون وارد کردن فشار به مفاصل باشد. شناور بودن آب می تواند به کاهش فشار روی ستون فقرات کمک کند، در حالی که مقاومت آب می تواند به تقویت عضلات کمک کند.
یوگا: یوگا می تواند به بهبود انعطاف پذیری، تعادل و وضعیت بدن کمک کند، که همگی می توانند برای افراد مبتلا به تنگی نخاع مفید باشند. با این حال، مهم است که با یک مربی واجد شرایط یوگا کار کنید که می تواند به شما کمک کند تا وضعیت ها را تغییر دهید تا از تشدید علائم خود جلوگیری کنید.
پیلاتس: پیلاتس نوعی ورزش است که بر تقویت عضلات مرکزی تمرکز دارد که می تواند به حمایت از ستون فقرات و کاهش درد کمک کند. باز هم، مهم است که با یک مربی واجد شرایط کار کنید که می تواند به شما کمک کند تمرینات را مطابق با نیازهای شما تغییر دهید.
کشش: حرکات کششی می تواند به بهبود انعطاف پذیری و کاهش تنش عضلانی کمک کند، که می تواند برای افراد مبتلا به تنگی نخاع مفید باشد. برخی از کشش هایی که ممکن است در برنامه درمان تنگی کانال نخاعی با فیزیوتراپی در نظر گرفته شوند، عبارتند از کشش همسترینگ، کشش خم کننده لگن و کشش های اکستنشن ستون فقرات.
مهم است که قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک یا فیزیوتراپیست خود صحبت کنید، به خصوص اگر تنگی کانال نخاعی دارید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا یک برنامه ورزشی ایمن و موثر که متناسب با نیازها و توانایی های فردی شما باشد، ایجاد کنید.
دیگر روش های درمان
گزینه های درمانی برای تنگی نخاع به شدت بیماری و علت زمینه ای بستگی دارد.
داروها: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است به تسکین درد و التهاب کمک کنند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای مسکن قوی‌تر یا شل‌کننده‌های عضلانی را تجویز کند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه ورزشی برای تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات، بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد ایجاد کنید. دکتر فیزیوتراپی همچنین ممکن است از تکنیک هایی مانند ماساژ یا تحریک الکتریکی برای کمک به تسکین درد و بهبود تحرک استفاده کنند.
کایروپراکتیک : دکتر کایروپراکتیک متخصص در زمینه مشکلات ستون فقرات است و می تواند درمان موثری را برای درمان تنگی کانال نخاعی ارائه دهد.
تزریق استروئید: در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق استروئیدها را در ناحیه آسیب دیده برای کاهش التهاب و تسکین درد توصیه کند.
جراحی: اگر درمان‌های محافظه‌کارانه مؤثر نباشد، ممکن است برای کاهش فشار بر روی نخاع یا اعصاب، جراحی لازم باشد. نوع جراحی به محل و شدت تنگی بستگی دارد، اما ممکن است شامل برداشتن استخوان یا بافت برای ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی باشد.
اصلاح سبک زندگی: برخی از اصلاحات سبک زندگی ممکن است به کاهش علائم تنگی ستون فقرات کمک کند، مانند حفظ وضعیت بدنی خوب، اجتناب از فعالیت هایی که علائم را تشدید می کنند و کاهش وزن در صورت اضافه وزن.
مقالات مرتبط :
