بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که روی حرکت تأثیر می گذارد.

علائم این بیماری به تدریج شروع میشوند ، گاهی اوقات با لرزش آشکار و قابل توجهی در یک دست شروع میشود، لرزش یک علامت شایع است اما این اختلال معمولا باعث سفت شدن یا کند شدن حرکات هم میشود ، در مراحل اولیه بیماری پارکینسون،صورت شما ممکن است مثل ماسک شود یا حالت کمی به خود بگیرد، هنگام راه رفتن ممکن است دستان شما تاب نخورد و نوسان نداشته باشد،ممکن است گفتار شما ملایم یا مبهم گردد، علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت وضعیت شما در طول زمان بدتر میشود.

اگرچه بیماری پارکینسون قابل درمان نیست اما داروها و توانبخشی (فیزیوتراپی ، کاردرمانی ، گفتاردرمانی) ممکن است علائم شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. گاهی اوقات،پزشک شما ممکن است جراحی را برای تنظیم و اصلاح مناطق خاصی از مغز و بهبود علائم شما پیشنهاد دهد.

علائم پارکینسون چیست؟

علائم و نشانه های این بیماری میتواند برای هر فردی متفاوت باشد.

علائم اولیه ممکن است خفیف بوده و مورد توجه قرار نگیرند. علائم اغلب از یک طرف بدن شما شروع می شوند و معمولا در همان طرف بدتر باقی می مانند حتی پس از شروع علائم در هر دو طرف بدن.

علائم شامل موارد ذیل است:

• ترمور:یک ترمور یا لرزش معمولاً در یک اندام که اغلب دست یا انگشتانتان است شروع میشود. شما ممکن است انگشت شست و سبابه خود را به هم بمالید و سایش دهید که به pill-rolling tremor معروف است. هنگام استراحت ممکن است دست شما بلرزد (لرزش پسیو دارد)
• کند شدن حرکات (برادی کینزیا):به مرور زمان،بیماری پارکینسون ممکن است حرکت شما را کند کرده و کارهای ساده را دشوار و وقت گیر کند.هنگام راه رفتن ممکن است گام های شما کوتاهتر شود.بلند شدن از صندلی ممکن است برایتان دشوار باشد.هنگام راه رفتن ممکن است پاهای خود را بکشید.
• عضلات سفت و ریجید:سفتی عضلات ممکن است در هر قسمتی از بدن شما ایجاد شود.عضلات سفت می توانند دردناک باشند و دامنه حرکتی شما را محدود کنند.
• تعادل و پوسچر (وضعیت) مختل شده:ممکن است پوسچر و قامت بدن شما خم شود،یا ممکن است در نتیجه بیماری پارکینسون دچار مشکلات تعادلی شوید.
• از دست دادن حرکات اتوماتیک:ممکن است توانایی انجام حرکات اتوماتیک از جمله پلک زدن،لبخند زدن یا تکان دادن دستها هنگام راه رفتن کاهش پیدا کند.
• تغییرات گفتاری:ممکن است آرام،به سرعت و مبهم صحبت کنید یا قبل از صحبت کردن تان مردد باشید و تامل کنید.گفتار شما ممکن است بیشتر یکنواخت باشد تا بالا و پایین شدن های یک صدای نرمال.
• تغییرات نوشتاری:ممکن است نوشتن برایتان سخت شود و نوشتار شما کوچک به نظر برسد.

اگر شما هر یک از علائم مرتبط با بیماری پارکینسون را دارید، دکترتان را ببینید.

در بیماری پارکینسون، سلول های عصبی (نورون ها) خاصی در مغز به تدریج تجزیه شده یا می میرند. بسیاری از علائم ناشی از، از دست دادن سلول های عصبی است که پیام رسانی شیمیایی در مغز شما به نام دوپامین تولید می کنند.

هنگامی که سطوح دوپامین کاهش می یابد، باعث فعالیت غیر طبیعی مغز می شود که منجر به آسیب و اختلال در حرکت و سایر علائم بیماری پارکینسون می شود.

دلایل بیماری پارکینسون

علت بیماری پارکینسون ناشناخته است اما به نظر می رسد عوامل متعددی نقش دارند از جمله:

• ژن ها:محققان جهش های ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده اند که می تواند باعث بیماری پارکینسون شود اما این موارد غیر معمول است مگر در موارد نادری که بسیاری از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا شده باشند. با این حال به نظر می رسد که تغییرات ژنی خاصی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد اما برای هر یک از این نشانگرهای ژنتیکی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون بسیار کم است.
• عوامل محرک محیطی:قرار گرفتن در معرض برخی از سموم یا فاکتورهای محیطی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون در آینده را افزایش دهد اما این خطر به نسبت کم است.

محققان همچنین اشاره کرده اند که تغییرات زیادی در مغز افراد مبتلا به این بیماری رخ میدهد اگرچه دلیل این تغییرات مشخص و واضح نیست.

عوامل خطر بیماری پارکینسون

• سن:جوانان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می کنند.معمولا در اواسط یا اواخر زندگی شروع شده و با افزایش سن خطر رخ دادن آن افزایش می یابد.افراد معمولاً در حدود ۶۰ سالگی یا بالاتر به این بیماری مبتلا می شوند.
• وراثت:داشتن خویشاوند نزدیک با بیماری پارکینسون شانس ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد. با این حال ، خطرات شما هنوز کم است مگر اینکه در خانواده و بستگان خود تعداد زیادی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را داشته باشید.
• جنسیت:مردان بیشتر از زنان به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند.
• قرار گرفتن در معرض سموم:قرار گرفتن مداوم در برابر علف کش ها و آفت کش ها ممکن است به میران کمی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.

عوارض پارکینسون

بیماری اغلب با این مشکلات اضافی همراه است که ممکن است قابل درمان باشند:

• مشکلات تفکر:ممکن است مشکلات شناختی (زوال عقل یا دمانس) و مشکلات تفکر را تجربه کنید.اینها معمولاً در مراحل آخر بیماری پارکینسون رخ میدهند.چنین مشکلات شناختی چندان به مصرف داروها پاسخ نمی دهد.
• افسردگی و تغییرات احساسی:شما ممکن است گاهی اوقات در مراحل اولیه بیماری،افسردگی را تجربه کنید.دریافت کردن درمان برای افسردگی میتواند کنترل سایر چالش های بیماری پارکینسون را آسان تر کند.همچنین ممکن است تغییرات احساسی دیگری مانند ترس،اضطراب یا از دست دادن انگیزه را تجربه کنید.پزشکان ممکن است برای درمان این علائم به شما دارو بدهند.
• مشکلات بلع:با پیشرفت شرایط ممکن است در عمل بلع مشکلاتی داشته باشید.بزاق دهان شما ممکن است به دلیل کند شدن و آهسته شدن عمل بلع،تجمع یافته و منجر به تراوش آب از دهان شود.
• مشکلات جویدن و خوردن:بیماری پارکینسون در مراحل آخر بر عضلات دهان شما تأثیر می گذارد و جویدن را مشکل می کند.این می تواند منجر به خفگی و عمل نامناسب در خوردن شود.
• مشکلات خواب و اختلالات خواب:افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اغلب مشکلات خواب دارند از جمله بیدار شدن مکرر در طول شب،بیدار شدن زود هنگام یا خوابیدن زیاد در طول روز.افراد ممکن است حرکات سریع چشم را تجربه کنند.اختلال رفتاری در خواب داشته باشند که شامل میشود انجام حرکاتی در هنگام خواب دیدن.دارودرمانی ممکن است به اختلالات خواب کمک کند.
• مشکلات مثانه:بیماری پارکینسون ممکن است باعث مشکلات مثانه شود از جمله عدم کنترل ادرار یا مشکل در ادرار کردن.
• یبوست:بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون یبوست دارند که عمدتا به دلیل کندتر شدن دستگاه گوارش است.
  شما همچنین ممکن است تجربه کنید:
• تغییرات فشار خون:هنگام ایستادن به دلیل افت ناگهانی فشار خون ممکن است احساس سرگیجه یا سبکی سر کنید
• اختلال عملکرد بویایی:ممکن است در حس بویایی خود مشکلاتی را تجربه کنید.ممکن است در تشخیص بوهای خاص یا تفاوت بین بوها مشکل داشته باشید.
• خستگی:بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون انرژی خود را زود از دست می دهند و خستگی را تجربه میکنند به ویژه در اواخر روز که علت آن همیشه معلوم نیست.
• درد:برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون درد را تجربه میکنند.درد را در مناطق خاصی از بدن خود یا در سراسر بدن خود تجربه می کنند.
• اختلال عملکرد در سکس:برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون متوجه کاهش در میل جنسی یا عملکرد جنسی خود میشوند

روش های پیشگیری

به دلیل اینکه علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، روشهای ثابت شده برای پیشگیری از این بیماری همچنان مبهم هستند.

برخی تحقیقات نشان داده اند که ورزش هوازی منظم ممکن است خطر ابتلا به باین بیماری را کاهش دهد.

برخی تحقیقات دیگر نشان داده است افرادی که کافئین مصرف می کنند که در قهوه و چای یافت می شود کمتر از افرادی که از آن استفاده نمی کنند به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند.

مصرف چای سبز همچنین با کاهش خطر ابتلا به این بیماری ارتباط دارد. با این حال هنوز مشخص نیست که آیا کافئین در واقع در برابر ابتلا به پارکینسون محافظت می کند یا به شیوه دیگری ارتباط دارد. در حال حاضر شواهد کافی مبنی بر نوشیدن نوشیدنی های کافئین دار برای محافظت در برابر پارکینسون وجود ندارد.

تشخیص پارکینسون

هیچ تست خاصی برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد. پزشک شما که تحت شرایط متخصص داخلی مغز و اعصاب (نورولوژیست) است، بیماری پارکینسون را بر اساس تاریخچه پزشکی شما، بررسی علائم و نشانه های شما و معاینه عصبی و فیزیکی و در صورت نیاز تجویز سی تی اسکن های مختلف و ام ار ای و دیگر تست های تصویربرداری پزشکی و همچنین آزمایش خون تشخیص می دهد.

‎درمان بیماران پارکینسون

بیماری پارکینسون بطور کامل درمان نمیشود اما داروها میتواند بطور چشمگیری کمک کند که علائم کنترل شود. در تعدادی از کیس های خیلی پیشرفته از نظر بیماری، جراحی ممکن است توصیه شود.

معمولا متخصصین تغییر در سبک زندگی و انجام منظم فیزیوتراپی چه در کلینیک و چه در منزل و خانه بیمار را پیشنهاد میکنند. در بیمارانی که اختلال تعادل شدید وجود دارد بهتر است فیزیوتراپی در منزل انجام شود. تمرینات فیزیوتراپی روی تعادل،بهبود انعطاف پذیری مفاصل و عضلات(با تمرینات کششی) و تقویت عضلات ضعیف شده تمرکز میکند.

یک آسیب شناس گفتار و زبان هم ممکن است به بهبود مشکلات گفتاری شما کمک کند.

کاردرمانی در منزل هم به برخی شرایط و عوارض بیمار مبتلا به پارکینسون میتواند کمک کند.

دارودرمانی ممکن است به شما در مدیریت مشکلات راه رفتن،حرکت و لرزش کمک کنند.این داروها باعث افزایش یا جایگزینی دوپامین می شوند.داروهایی که پزشک ممکن است برای تان تجویز کند عبارتند از: کاربیدوپا-لوادوپا،لوادوپا موثرترین داروی بیماری پارکینسون است و یک ماده شیمیایی طبیعی است که به مغز شما منتقل میشود و به دوپامین تبدیل میشود.لوادوپا با کاربیدوپا (لودوسین) ترکیب می شود که لوودوپا را از تبدیل زودهنگام به دوپامین خارج از مغز شما محافظت می کند.این از عوارض جانبی مانند حالت تهوع جلوگیری می کند یا کاهش می دهد.

‎

بیماران عزیز جهت دریافت خدمات تخصصی فیزیوتراپی در منزل و یا مرکز میتوانند با شماره زیر تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت کنند.

فیزیوتراپی در مطب و منزل توسط کادر فیزیوتراپیست آقا و خانم انجام میشود.
مدیریت:فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور
فیزیوتراپی در کلینیک و منزل
خدمات فیزیوتراپی در منزل در سراسر تهران بزرگ و کرج امکان پذیر است.
تماس:۰۹۱۲۲۶۵۵۶۴۸

 

کلمات مرتبط :

پارکینسون – درمان پارکینسون – فیزیوتراپی پارکینسون – کاردرمانی پارکینسون – گفتاردرمانی پارکینسون – کاردرمانی در منزل – گفتاردرمانی در منزل – فیزیوتراپی پارکینسون در منزل – کاردرمانی پارکینسون در منزل – گفتاردرمانی پارکینسون در منزل – فیزیوتراپی در منزل – فیزیوتراپی در منزل تهران – فیزیوتراپی در منزل کرج – فیزیوتراپی در منزل شمال تهران – فیزیوتراپی در منزل شرق تهران – فیزیوتراپی در منزل غرب تهران – فیزیوتراپی در منزل جنوب تهران – فیزیوتراپ در منزل – متخصص فیزیوتراپی – کلینیک فیزیوتراپی – دکتر فیزیوتراپی – دکتر فیزیوتراپ – دکتر فیزیوتراپیست – پزشک فیزیوتراپ