سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین دلایل درد مچ دست است که به دلیل تحت فشار قرار گرفتن عصب مدیان در ناحیه تونل کارپال رخ می دهد.

فیزیوتراپی دست که در کلینیک فیزیوتراپی و یا بصورت فیزیوتراپی در منزل به بیماران ارائه می شود بهترین درمان این عارضه است.

در صورتی که به هر دلیلی فضای داخل تونل کارپال کاهش یابد موجب وارد شدن فشار بر این عصب شده و سبب بروز اختلالات حسی و حرکتی در انگشتان دست می شود.

شیوع سندرم تونل کارپال در بانوان میانسال و افرادی مانند نویسندگان ، کاربران کامپیوتر و خیاط ها که از دست خود استفاده زیادی می کنند بیشتر از سایر افراد است.

علائم سندرم تونل کارپال

• کرختی و گزگز کردن انگشتان و کف دست
• ضعف و بی حسی مچ دست و انگشتان
• درد مزمن مچ دست که با حرکت دادن مچ و انگشتان تشدید می شود.
• انتشار درد به ساعد و یازو
• کاهش قدرت دست در گرفتن اشیا (افتادن اشیا از دست یکی از شکایت های شایع مبتلایان به سندرم تونل کارپال است)
• عدم توانایی در انجام حرکات ظریف
• کوچک شدن عضلات در نزدیکی مچ دست
• محدودیت حرکتی مچ دست

عوامل خطر

• حرکات تکراری مچ و انگشتان در افرادی که از دست خود زیاد استفاده می کنند.
• آسیب های قبلی مچ دست مانند شکستگی‌، در رفتگی‌ و …
• وجود تومور یا کیست در ناحیه مچ دست
• جراحی های قبلی مچ دست
• استخوان سازی نابجا در ناحیه مچ دست که سبب ایجاد خارهای استخوانی می شود.
• بیماری های مچ دست مانند آرتروز مچ دست
• بیماری هایی مانند دیابت و مشکلات غده تیروئید
• اعتیاد به الکل
• بارداری
• اختلال در تعادل مایعات و الکترولیت های بدن
• تغییرات هورمونی

درمان سندرم تونل کارپال

در صورتی که بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود و تحت درمان مناسب قرار بگیرد نیازی به انجام عمل جراحی نیست،

و اغلب مبتلایان با راهکارهای غیر جراحی مانند فیزیوتراپی درمان می شوند.

استراحت دادن به دست که ممکن است با کمک آتل و بریس های مخصوص انجام بگیرد.

بی حرکت کردن دست سبب کاهش فشار به عصب مدیان شده و زمینه ترمیم آسیب ایجاد شده را فراهم می آورد.

استفاده از مچ‌ بند طبی نیز می تواند با محدود کردن حرکات مچ دست به بهبود وضعیت دست و درمان سندرم تونل کارپال کمک کند.

استفاده از کمپرس گرم و گرم کردن دست می تواند بطور موقتی درد را تسکین دهد.

برای کاهش درد و التهاب می تواند از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن ، ناپروکسن و … استفاده کرد.

در موارد درد شدید می توان داروهای استروئیدی در داخل کانال کارپ تزرق می شوند که به دلیل عوارض جانبی زیاد تعداد دفعات تزریق باید محدود باشد.

فیزیوتراپی و تمرین درمانی

فیزیوتراپی بهترین و موثرترین درمان غیر جراحی آسیب های ارتوپدی از جمله سندرم تونل کارپال است.

فیزیوتراپیست با استفاده از مدالیته های مختلفی همچون لیزر ، شاک ویو و سوزن خشک به کاهش مشکلات بیمار کمک می کند.

متخصص فیزیوتراپی تمرینات ورزشی ویژه ای را نیز متناسب با شرایط بیمار تنظیم می کند.

انجام ورزش های مخصوص مچ دست تحت نظر فیزیوتراپیست قدرت و انعطاف پذیری مچ دست را افزایش داده و به کاهش درد و التهاب ایجاد شده کمک می کند.

درمان سندرم تونل کارپال در کلینیک فیزیوتراپی بدون همراه داشتن خطرات ناشی از جراحی شرایط بیمار را تا حد زیادی بهبود می بخشد.

در صورتی که اقدامات غیر جراحی نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار بکنند جراحی برای برداشتن فشار از عصب مدیان انجام می گیرد.

پس از جراحی برای بهبودی سریع تر و بازگشت قدرت و توانایی های مچ دست انجام فیزیوتراپی ضروری است.

متخصصان ما خدمات درمان سندرم تونل کارپال را در کلینیک فیزیوتراپی در تهران و یا بصورت فیزیوتراپی در منزل به شما عزیزان ارائه می دهند.

تلفن تماس : 09122655648