کیفوز در کودکان که به آن قوز پشت نیز می‌گویند، انحنای غیرطبیعی ستون فقرات به جلو در کودکان است. در حالی که یک انحنای خفیف طبیعی است، گرد شدن شدید بیش از 50 درجه می تواند باعث درد، مشکلات تنفسی و سایر مشکلات سلامتی شود.
ستون فقرات که به عنوان ستون مهره نیز شناخته می شود، از 24 استخوان مجزا به نام مهره تشکیل شده است. این مهره‌ها روی هم قرار گرفته‌اند و انحنای طبیعی در گردن، قسمت فوقانی پشت (ستون فقرات قفسه سینه)، قسمت پایین کمر (کمر) و ساکروم ایجاد می‌کنند. این منحنی ها پشتیبانی، انعطاف پذیری و جذب ضربه را فراهم می کنند.
کیفوز در کودکان انحنای بیش از حد ستون فقرات فوقانی است که از محدوده طبیعی 20 تا 45 درجه فراتر می رود. این گرد شدن ظاهری “قوز پشت” ایجاد می کند که در آن شانه ها به سمت جلو خمیده و پشت آنها گرد به نظر می رسد.
تشخیص شامل معاینه فیزیکی توسط پزشک و به دنبال آن آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس برای اندازه گیری درجه انحنا است. بسته به شدت و علت مشکوک، ممکن است آزمایش های اضافی مانند MRI یا سی تی اسکن لازم باشد.
انواع کیفوز در کودکان
انواع مختلفی از کیفوز وجود دارد که بر اساس علت آن دسته بندی می شوند:
کیفوز مادرزادی: در بدو تولد به دلیل رشد غیرطبیعی مهره ها در رحم وجود دارد. این نوع می تواند شدید باشد و نیاز به مداخله اولیه دارد.
بیماری شوئرمن: شایع ترین نوع در نوجوانان است که با مهره های گوه ای شکل مشخص می شود که باعث گرد شدن قسمت بالایی پشت می شود.
کیفوز وضعیتی: ناشی از وضعیت نامناسب، اغلب به دلیل خمیدگی است، اما معمولاً شدید نیست و می‌توان با عادات وضعیت بدنی خوب آن را بهبود بخشید.
کیفوز به دلیل سایر شرایط پزشکی: شرایطی مانند اختلالات عصبی عضلانی، عفونت ها، تومورها یا تروما نیز می توانند باعث ایجاد کیفوز شوند.
علائم کیفوز
- ظاهر گرد یا خمیده قسمت بالایی پشت
- شانه های ناهموار
- تیغه های شانه برجسته
- سر به جلو قرار گرفته است
- کمر درد
- دشواری تنفس (در موارد شدید)
- سفتی در عضلات همسترینگ
گزینه های درمان
درمان کیفوز در کودکان به شدت، نوع و علت اصلی بستگی دارد. برای موارد خفیف، به ویژه کیفوز وضعیتی، تمرکز ممکن است بر روی موارد زیر باشد:
- مشاهده: نظارت بر انحنا در طول زمان، به ویژه در طول جهش رشد.
- آموزش وضعیت بدن: تمرینات و تکنیک هایی که فیزیوتراپیست برای بهبود وضعیت بدن و تقویت عضلات پشت در نظر می گیرد.
- بریس: استفاده از بریس پشت برای جلوگیری از انحنای بیشتر.
برای موارد شدیدتر، مانند بیماری شوئرمن یا کیفوز مادرزادی، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی برای بهبود انعطاف پذیری و وضعیت بدن.
- دارو: برای مدیریت درد یا شرایط مرتبط.
- جراحی: در موارد شدید که سایر درمان‌ها با شکست مواجه می‌شوند، ممکن است برای اصلاح انحنا و جلوگیری از عوارض بعدی، جراحی لازم باشد.
کیفوز درمان نشده یا شدید می تواند منجر به موارد زیر شود:
- درد و سفتی در پشت
- مشکل در تنفس به دلیل فشرده شدن ریه ها
- کاهش ظرفیت ریه
- ناراحتی روانی ناشی از ظاهر غیرطبیعی در ستون فقرات
- مشکلات عصبی (در موارد شدید)
تشخیص و درمان به موقع می تواند به مدیریت انحنا و جلوگیری از عوارض کمک کند. اکثر کودکان مبتلا به کیفوز خفیف به درمان محافظه کارانه پاسخ خوبی می دهند و زندگی فعالی دارند. با این حال، کودکان مبتلا به کیفوز شدید ممکن است نیاز به نظارت و درمان مداوم برای مدیریت شرایط و عوارض بالقوه آن داشته باشند.
درمان کیفوز در کودکان با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی یک درمان غیرجراحی بسیار موثر برای کیفوز در کودکان، به ویژه در موارد خفیف تا متوسط است. می تواند به بهبود وضعیت بدن، تقویت عضلات و مدیریت درد کمک کند.
در اینجا نحوه کمک فیزیوتراپی به درمان کیفوز در کودکان آمده است:
- بهبود عدم تعادل عضلانی: کیفوز اغلب ناشی از ضعف عضلات پشت و سفت شدن عضلات قفسه سینه است. فیزیوتراپیست ها تمرینات خاصی را برای هدف قرار دادن این گروه های عضلانی طراحی می کنند که تعادل و حمایت بهتری از ستون فقرات ایجاد می کند.
- بهبود وضعیت بدنی: فیزیوتراپیست ها به کودکان نحوه وضعیت بدنی مناسب را آموزش می دهند و تکنیک هایی را برای حفظ آن در طول فعالیت های روزانه ارائه می دهند. این شامل وضعیت صحیح نشستن، ایستادن و خوابیدن است.
- مدیریت درد: فیزیوتراپی می تواند به کاهش درد همراه با کیفوز از طریق درمان دستی، کشش و تمریناتی که انعطاف پذیری را بهبود می بخشد و سفتی را کاهش می دهد، کمک کند.
روش های مختلف فیزیوتراپی:
- روش Schroth: این رویکرد تخصصی از الگوهای تنفسی خاص و تمرینات اصلاحی برای بهبود وضعیت و تراز ستون فقرات استفاده می کند.
- درمان دستی: تکنیک‌های عملی مانند ماساژ و تحرک می‌تواند به شل شدن عضلات سفت و بهبود تحرک مفاصل کمک کند.
- تمرینات تقویتی: تمریناتی که عضلات مرکزی، عضلات پشت و تیغه های شانه را هدف قرار می دهند به بهبود حمایت و وضعیت ستون فقرات کمک می کنند.
- کشش: کشش عضلات سفت قفسه سینه می تواند انعطاف پذیری را بهبود بخشد و قوز کردن را کاهش دهد.
