آرتروز لگن یکی از انواع شایع آرتروز است که در اثر تخریب غضروف مفصل لگن رخ می دهد.
غضروف که بافتی دارای خاصیت ارتجاعی است با پوشاندن سر استخوان ها در محل مفصل حرکت استخوان ها بر روی یکدیگر را تسهیل می کند و همچنین نقش جاذب شوک های وارده به مفصل را بر عهده دارد.
از بین رفتن غضروف سبب می شود استخوان ها به جای لغزش بر روی یکدیگر ساییده شوند که این وضعیت سبب بروز درد و محدود شدن دامنه حرکتی مفصل می شود.
از آن جایی که مفصل لگن محتمل فشار وزن نیز می شود نسبت به سایر مفاصل بدن بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتروز است.
آرتروز لگن نیز مانند سایر انواع آرتروز اغلب در افراد سالمند رخ داده و موجب بروز درد ، التهاب و کاهش دامنه حرکتی مفصل لگن می شود.
غضروف تحلیل رفته استخوان برای جبران آسیب ایجاد شده شروع به رشد به سمت خارج می کند و سبب ایجاد زوائد استخوانی می شود که می تواند منجر به تشدید درد و مشکلات بیمار شود.
علائم آرتروز لگن
- درد مفصل لگن
- تشدید درد هنگام فعالیت و تسکین آن با استراحت
- انتشار درد به کشاله ران و زانوها
- التهاب و تورم مفصل لگن
- ناتوانی در راه رفتن و حرکت بطور طبیعی
- درد هنگام نشستن و برخاستن
- محدود شدن دامنه حرکتی مفصل لگن
- خشکی و سفتی مفصل لگن
- تغییر شکل مفصل
- شنیده شدن صدا از مفصل هنگام حرکت
- ضعف و آتروفی عضلات اطراف مفصل لگن
دلایل و عوامل افزایش دهنده خطر
- افزایش سن یکی از شایع ترین عواملی است که ریسک ابتلا به آرتروز لگن را افزایش می دهد.
- عوامل ژنتیکی و وراثت نیز در افزایش ریسک ابتلا به این عارضه نقش دارند.
- وارد شدن فشار ناشی از اضافه وزن
- استفاده بیش از حد از مفصل
- آسیب دیدگ مفصل لگن در گذشته
- ناهنجاری های مادرزادی مفصل لگن
درمان آرتروز لگن
استراحت و کاهش سطح فعالیت راهکاری موثر در تسکین درد و التهاب مفصل لگن است.
فعالیت هایی مانند بالا و پایین رفتن از پله که فشار زیادی به مفصل لگن وارد می کنند باید به حداقل برسند.
تغییر سبک زندگی و ایجاد برخی تغییرات در نحوه انجام فعالیت می تواند به بهبود شرایط فرد مبتلا به آرتروز لگن کمک کند.
کاهش وزن نیز فشار و استرس ناشی از وزن بر روی مفصل لگن را کاهش داده و به تسکین علائم بیمار کمک زیادی می کند.
استفاده از ابزارهای کمکی مانند عصا و واکر حین پیاده روی فشاری که به مفصل لگن وارد می شود را به حداقل رسانده و به تسریع روند بهبودی کمک می کند.
استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و تزریق داروهای کورتونی در درمان دارویی این عارضه می توانند موثر باشند.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی موثرترین روش در درمان آرتروز لگن هستند.
انجام ورزش های مخصوص با تجویز فیزیوتراپیست علاوه بر کمک به تسکین درد بیمار قابلیت تحرک مفصل لگن را افزایش داده و مشکلات حرکتی ایجاد شده را به حداقل می رساند.
تمرینات فیزیوتراپی در منزل برای آن دسته از بیمارانی که به دلیل وجود درد نمی توانند به کلینیک فیزیوتراپی مراجعه کنند بسیار موثر است.
در صورتی که روش های ذکر شده نتوانند شرایط بیمار را بهبود بخشند جراحی با روش های مختلفی از جمله استئوتومی و تعویض مفصل لگن و … و با تشخیص جراح ارتوپد انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپیست – دکتر فیزیوتراپی – فیزیوتراپی لگن – فیزیوتراپی در منزل – فیزیوتراپی در منزل شرق تهران – کلینیک فیزیوتراپی در شرق تهران – درمان آرتروز لگن