فیزیوتراپی برای سالمندان

با بالا رفتن سن، تغییراتی در تمام سیستم های بدن ما رخ می دهد مانند کاهش قدرت عضلانی، تعادل یا بینایی ضعیف، افزایش وزن، کاهش هماهنگی، مفاصل دردناک، درک کندتر و کاهش توانایی واکنش سریع به شرایط. ما عمدتاً با این موارد به خوبی کنار می آییم زیرا تغییرات آهسته است و ما خود را وفق می دهیم، اما اگر تغییرات سریع باشند یا چندین چالش به طور همزمان داشته باشیم، این می تواند بر استقلال و تحرک ما تأثیر منفی بگذارد.

بیماری هایی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی، بیماری مزمن ریوی، آرتریت، پوکی استخوان، دیابت و بیماری های عصبی نیز می توانند تأثیر مهمی بر توانایی ما برای مستقل ماندن در خانه و محیط اطراف خود داشته باشند. ممکن است پله‌ها را دشوار بدانیم، پیاده‌روی در مسافت‌های طولانی یک چالش است و حمل بارهایی مانند خرید آسان‌تر است.

با این حال، لازم نیست این تغییرات به طور کامل به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از پیری پذیرفته شوند. ما می‌توانیم کارهای زیادی برای جلوگیری از زوال توانایی‌هایمان انجام دهیم و تأثیری که بر توانایی‌ها و زندگی‌مان می‌گذارد را محدود کنیم.

فیزیوتراپی برای سالمندان

فیزیوتراپیست ها نقش حیاتی و مهمی در کار با سالمندان دارند. آنها در پیشگیری از بیماری و ناتوانی، درمان شرایط فعلی، مدیریت مراقبت های بستری و پیگیری در جامعه نقش دارند. آنها می توانند مسائلی را که بیشترین تأثیر را بر زندگی یک نفر می گذارند شناسایی کنند و به آنها کمک کنند تا برای بهبود آنها تلاش کنند که منجر به کیفیت بهتر زندگی و استقلال مستمر می شود.

فیزیوتراپیست ها دارای طیف گسترده ای از مهارت ها هستند که می تواند برای بسیاری از شرایطی که افراد مسن از آن رنج می برند، سودمند باشد. فیزیوتراپیست های مراقبت از سالمندان در ارزیابی، درمان و مدیریت طولانی مدت افراد سالمند در خانه هایشان، بیمارستان ها و خانه های مراقبت تخصص دارند.

بسیاری از سالمندان همچنان مستقل و سالم هستند، اما با گذشت زمان ممکن است شرایط پیچیده ای ایجاد شود و ضعیف تر و ناتوان تر شوند.

افراد بالای 65 سال 80 درصد از بسترهای بستری در بیمارستان را تشکیل می دهند که بیش از دو هفته طول می کشد.

افراد مسن نیازهای تخصصی دارند و اغلب در هر زمان بیش از یک وضعیت پزشکی دارند که ارزیابی و مدیریت مشکل آنها را پیچیده می کند.

جلسات فیزیوتراپی برای سالمندان

حضور اولیه همیشه یک ارزیابی است، زیرا فیزیوتراپیست باید مشکلات را شناسایی کرده و شروع به تدوین برنامه کند. برخی از درمان ها نیز معمولاً در طول قرار اولیه شروع می شود. ارزیابی به دو بخش تقسیم می‌شود، معاینه ذهنی (بیشتر صحبت کردن) و معاینه عینی (آزمایش توانایی‌های فرد).

بررسی ذهنی مشکلاتی را که فرد دارد، نحوه شروع آنها، مدت زمان وجود آنها و چه چیزی آنها را بهتر و بدتر می کند بررسی می کند. همچنین تاریخچه پزشکی سایر شرایطی را که فرد ممکن است از آن رنج می‌برد را پوشش دهد، زیرا این امر در کار با افراد مسن بسیار رایج است.

هنگامی که فیزیوتراپی مشکل و وضعیت سلامت عمومی فرد را درک کرد، می تواند شروع به بررسی ناحیه مورد نظر کند. این ممکن است یک رویکرد کلی در مورد تعادل و قدرت عضلانی باشد یا می تواند بیشتر متمرکز باشد مانند نگاه کردن به حرکت مفصل شانه و آزمایش توانایی آن برای حرکت عادی و انجام فعالیت های عملکردی.

در مواردی که مفاصلی مانند مفصل ران، زانو، شانه، گردن یا پشت معاینه می شوند، برای فرد مفید است که لباس کافی را در بیاورد تا فیزیوتراپی بتواند دید واضحی داشته باشد و ناحیه مورد نظر را به طور دقیق آزمایش کند.

متخصص فیزیوتراپی برای سالمندان چه درمان هایی ممکن است ارائه دهد؟

بسیاری از مهارت‌هایی که فیزیوتراپی می‌تواند به یک سالمند ارائه دهد، در ارزیابی دقیق و واضح مشکلات جسمانی است که فرد از آن رنج می‌برد. سپس می توان توضیحی در مورد وضعیت ارائه داد و یک برنامه درمانی فردی تدوین کرد.

اکثر برنامه های درمانی شامل تغییر روش انجام کاری و دادن یک رژیم ورزشی به آنها برای تمرین منظم است. بهبود تعادل، قدرت و تحرک اغلب اهداف اصلی هستند. اگر فرد از درد رنج می‌برد، می‌توان با ورزش، ماساژ، درمان‌های گرما یا سرما، دستگاه‌های TENS، آب درمانی در استخر و مشاوره به این مشکل پرداخت.

درمان‌های ورزشی شامل کار انعطاف‌پذیری، تمرین‌های تقویتی، تمرین‌های تسکین درد، تمرینات استقامتی و کارهای عملکردی مانند تمرین پله‌ها، بلند شدن از روی صندلی و بلند شدن از روی زمین است.

فیزیوتراپیست همچنین می تواند در مورد اصلاح راه رفتن و استفاده ایمن از وسایل کمکی راه رفتن مانند چوب دستی، عصا یا واکر توصیه کند.

افراد مسن ممکن است از طیف وسیعی از شرایط پزشکی رنج ببرند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بیماری های عصبی مانند سکته مغزی و بیماری پارکینسون
• بیماری های قلبی عروقی مانند بیماری قلبی و آنژین
• سقوط
• شکستگی
• پوکی استخوان
• استئوآرتریت و سایر شرایط آرتریت
• زوال عقل و ضعف
• ضعف عمومی و کاهش توانایی در انجام کارهای عادی
• کاهش تحرک

فیزیوتراپی در منزل برای سکته مغزی

فیزیوتراپیست های نورولوژیک متخصص برای ارزیابی، درمان و مدیریت بیماران سکته مغزی تحت آموزش های پیشرفته قرار می گیرند. آنها می توانند در موارد زیر کمک کنند:

• ضعف یا فلج (همی پلژی) عضلات یک طرف بدن. توانایی هدایت آسان حرکات ممکن است از بین برود.
  اسپاستیسیتی، افزایش مداوم اسپاسم در عضلات، ممکن است در حرکت طبیعی اختلال ایجاد کند.
• از دست دادن احساس یا وجود احساسات غیرمعمول.
• از دست دادن رفلکس های وضعیتی و تعادلی ممکن است به معنای دشواری در حفظ وضعیت ایمن نشستن یا ایستادن باشد و توانایی راه رفتن را محدود کند.
• مفاصل سمت آسیب دیده ممکن است به دلیل عدم استفاده سفت شوند و سفت، دردناک و سفت شوند.
• فیزیوتراپیست های عصبی درمان را به منظور تشویق توانایی مغز برای سازماندهی مجدد مسیرهای خود برای جبران آسیب ناشی از سکته هدایت می کنند.

آنها بیماران را برای به حداقل رساندن اسپاستیسیتی، ایجاد یک برنامه حرکتی، تمرین تعادل نشستن یا ایستادن، حفظ دامنه حرکتی مفاصل، تمرین حرکات اندام و وظایف عملکردی قرار می دهند و در مورد نحوه برخورد با بیماران برای به حداقل رساندن آسیب و تشویق به بهبود توصیه می کنند.