آرتروز ستون فقرات چیست؟
استئوآرتریت ستون فقرات که به عنوان بیماری دژنراتیو مفصل نیز شناخته می شود، وضعیتی است که مفاصل ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد. این نوعی آرتریت است که زمانی رخ می‌دهد که غضروف محافظ انتهای استخوان‌ها در طول زمان فرسوده شود و منجر به درد، سفتی و محدودیت تحرک در ناحیه آسیب‌دیده شود.
آرتروز ستون فقرات می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما معمولاً کمر و گردن را درگیر می کند. این عارضه در بزرگسالان مسن‌تر شایع‌تر است، اما می‌تواند در افراد جوان‌تر که آسیب قبلی به ستون فقرات داشته‌اند یا مستعد ژنتیکی به این بیماری باشند نیز رخ دهد.
علائم آرتروز ستون فقرات می تواند شامل درد، سفتی و محدودیت تحرک در ناحیه آسیب دیده باشد. در برخی موارد، این بیماری همچنین می‌تواند باعث بی‌حسی یا گزگز در بازوها یا پاها شود. گزینه های درمانی آرتروز ستون فقرات شامل فیزیوتراپی، دارودرمانی و در موارد شدید جراحی است.
دلایل و عوامل خطر
علت دقیق آرتروز ستون فقرات به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل از جمله:
سن: با بالا رفتن سن، غضروفی که مفاصل ستون فقرات را بالشتک می‌کند به تدریج از بین می‌رود و منجر به آرتروز می‌شود.
ساییدگی و پارگی: استفاده بیش از حد یا فشار مکرر بر روی ستون فقرات می تواند باعث ساییدگی سریعتر غضروف شود و منجر به آرتروز شود.
ژنتیک: برخی از افراد ممکن است از نظر ژنتیکی بیشتر مستعد ابتلا به آرتروز ستون مهره ها باشند.
چاقی: حمل وزن اضافی می تواند فشار مضاعفی بر مفاصل ستون فقرات وارد کند و منجر به آرتروز شود.
آسیب قبلی: آسیب قبلی به ستون فقرات، مانند شکستگی یا دررفتگی، می تواند خطر ابتلا به آرتروز در ناحیه آسیب دیده را افزایش دهد.
سایر شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند آرتریت روماتوئید یا نقرس می توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.
علائم آرتروز ستون فقرات
علائم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما به طور کلی عبارتند از:
درد: شایع ترین علامت آرتروز ستون مهره ها، درد در ناحیه آسیب دیده است. درد ممکن است خفیف یا شدید باشد و می تواند به صورت درد، سوزش یا تیز توصیف شود.
سفتی: افراد مبتلا به استئوآرتریت ستون فقرات ممکن است دچار سفتی در ناحیه آسیب دیده شوند که می تواند حرکت در اطراف یا انجام فعالیت های روزانه را دشوار کند.
تحرک محدود: با پیشرفت بیماری، می تواند باعث از بین رفتن انعطاف پذیری و دامنه حرکتی در ناحیه آسیب دیده شود و انجام برخی حرکات را دشوار کند.
بی حسی یا سوزن سوزن شدن: در برخی موارد، آرتروز ستون فقرات بسته به اینکه کدام قسمت از ستون فقرات تحت تاثیر قرار گرفته است، می تواند باعث بی حسی یا گزگز در بازوها یا پاها شود.
ضعف عضلانی: درد مزمن و تحرک محدود می تواند باعث شود عضلات اطراف مفصل آسیب دیده به مرور زمان ضعیف شوند.
روشهای درمان آرتروز ستون فقرات
درمان آرتروز ستون فقرات معمولاً شامل ترکیبی از گزینه‌های غیرجراحی و جراحی است که بستگی به شدت بیماری و علائم فرد دارد. برخی از گزینه های درمانی رایج عبارتند از:
مدیریت درد: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کنند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند به ایجاد یک برنامه ورزشی سفارشی برای تقویت عضلات اطراف مفصل آسیب دیده و بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکت کمک کند.
تغییرات سبک زندگی: حفظ وزن مناسب، اجتناب از فعالیت هایی که باعث تشدید بیماری می شوند و استفاده از وضعیت مناسب می تواند به کاهش علائم و کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند.
وسایل کمکی: بریس ها، عصا یا سایر وسایل کمکی می توانند به کاهش استرس روی مفصل آسیب دیده و بهبود تحرک کمک کنند.
جراحی: در موارد شدید، ممکن است جراحی برای جایگزینی مفصل آسیب دیده یا جوش دادن مهره های آسیب دیده به یکدیگر ضروری باشد.
فیزیوتراپی برای آرتروز ستون فقرات
فیزیوتراپی می تواند یک گزینه درمانی موثر برای افراد مبتلا به آرتروز ستون مهره ها باشد. اهداف فیزیوتراپی کاهش درد، بهبود تحرک و انعطاف پذیری و تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات است.
درمان دستی: این نوع درمان شامل تکنیک های عملی مانند ماساژ، تحرک مفصل و کشش برای کمک به کاهش درد و بهبود تحرک مفصل است.
ورزش درمانی: ورزش درمانی می تواند به تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکت کمک کند. تمرینات ممکن است شامل کشش، تمرین مقاومتی و ورزش قلبی عروقی باشد.
آموزش وضعیت بدن: وضعیت نامناسب می تواند فشار بیشتری را بر ستون فقرات وارد کند و علائم آرتریت ستون فقرات را تشدید کند. آموزش وضعیت بدن می تواند به افراد کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه وضعیت مناسب خود را حفظ کنند و فشار بر ستون فقرات را کاهش دهند.
راهکارهای تسکین دهنده درد: روش هایی مانند گرما یا یخ درمانی، اولتراسوند یا تحریک الکتریکی ممکن است برای کمک به کاهش درد و التهاب در مفاصل آسیب دیده استفاده شود.
بیشتر بخوانید :
