تنگی کانال نخاع گردن ، عارضه ای است که با تنگ شدن کانال نخاعی در ناحیه گردن مشخص می شود. کانال نخاعی نخاع و ریشه های عصبی را در خود جای می دهد و زمانی که منقبض می شود، می تواند منجر به فشرده شدن و آسیب احتمالی به این ساختارهای حیاتی شود.
علل تنگی کانال نخاع گردن:
- تغییرات دژنراتیو: شایع ترین علت تنگی ستون فقرات گردن، تغییرات دژنراتیو ستون فقرات از جمله آرتروز گردن ، بیماری دژنراتیو دیسک و تشکیل خارهای استخوانی (استئوفیت) به دلیل ساییدگی و پارگی در طول زمان است.
- فتق دیسک: فتق دیسک گردن یا برآمدگی دیسک در ستون فقرات گردنی می تواند به باریک شدن کانال نخاعی منجر شود و منجر به تنگی شود.
- آسیب های ستون فقرات: آسیب های ناشی از ضربه به گردن یا ستون فقرات می تواند باعث تغییرات ساختاری شود که منجر به باریک شدن کانال نخاعی می شود.
- عوامل مادرزادی: برخی از افراد ممکن است بطور مادرزادی دایا کانال نخاعی باریکتر باشند که احتمال تنگی در سنین بالاتر را افزایش می دهد.
علائم تنگی کانال نخاعی گردن
- گردن درد: افراد ممکن است گردن درد مداوم یا متناوب را تجربه کنند که می تواند به شانه ها و بازوها نیز سرایت کند.
- بی‌حسی و ضعف: بی‌حسی، گزگز یا ضعف در بازوها، دست‌ها یا پاها می‌تواند به دلیل فشردگی عصب رخ دهد.
- مشکلات تعادل و هماهنگی: تنگی می تواند منجر به اختلال در راه رفتن، کلافگی و مشکل در مهارت های حرکتی ظریف شود.
- میلوپاتی: این یک بیماری جدی است که با تغییر در راه رفتن، از دست دادن مهارت های حرکتی ظریف و اختلال در عملکرد روده یا مثانه مشخص می شود. این نشان دهنده فشرده سازی پیشرفته نخاع است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
روشهای درمان
تشخیص: تشخیص معمولا شامل تاریخچه پزشکی کامل، معاینه فیزیکی و مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن برای ارزیابی میزان باریک شدن کانال نخاعی و تاثیر آن بر نخاع و ریشه های عصبی است.
درمان محافظه کارانه: در موارد خفیف، ممکن است روش های درمانی محافظه کارانه از جمله فیزیوتراپی، اصلاح فعالیت، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و تزریق کورتیکواستروئید برای مدیریت درد و التهاب توصیه شود.
مداخله جراحی: برای علائم شدید یا پیشرونده، گزینه های جراحی مانند رفع فشار (مانند لامینکتومی) یا روش های تثبیت کننده (مانند همجوشی ستون فقرات) ممکن است برای کاهش فشار روی نخاع و ریشه های عصبی در نظر گرفته شود.
توانبخشی بعد از عمل: پس از جراحی، توانبخشی ممکن است برای بازگرداندن قدرت، تحرک و عملکرد ضروری باشد. فیزیوتراپی و تمرینات خاص می تواند به روند بهبودی کمک کند.
فیزیوتراپی در تنگی کانال نخاع گردن
فیزیوتراپی می تواند نقش اساسی در مدیریت تنگی کانال نخاع گردن داشته باشد. در حالی که فیزیوتراپی نمی تواند تغییرات ساختاری تنگی کانال نخاعی را معکوس کند، هدف آن بهبود تحرک، قدرت و عملکرد کلی بیمار و همچنین به حداقل رساندن درد و ناراحتی مرتبط با این بیماری است. در اینجا اجزای یک برنامه فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع گردن آورده شده است:
مدیریت درد: فیزیوتراپیست ها ممکن است از روش هایی مانند گرما، سرما درمانی، اولتراسوند یا تحریک الکتریکی برای کمک به مدیریت درد و کاهش التهاب در ناحیه آسیب دیده استفاده کنند.
درمان دستی: تکنیک‌های عملی، از جمله تحرک بافت نرم، تحرک مفصل و کشش ملایم، ممکن است برای بهبود دامنه حرکتی و کاهش تنش عضلانی در گردن و اندام‌های فوقانی استفاده شود.
تمرینات تقویتی: فیزیوتراپیست ها می توانند تمرینات خاصی را برای تقویت عضلات پشتیبان ستون فقرات گردنی و همچنین عضلات بازوها و شانه ها طراحی کنند. تاکید بر بهبود وضعیت و ثبات کلی ستون فقرات است.
حرکت عصبی: این تکنیک شامل حرکات خاصی است که با هدف به حرکت درآوردن و رها کردن تنش در اعصابی که ممکن است تحت تأثیر تنگی کانال نخاعی قرار گیرند، به طور چشمگیری علائم مرتبط مانند انتشار درد، بی حسی یا گزگز در دست ها را کاهش دهد.
آموزش وضعیتی: هم ترازی مناسب وضعیتی برای افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی گردن بسیار مهم است. فیزیوتراپیست ها می توانند اصول ارگونومیک و تمرینات اصلاحی را برای بهبود وضعیت بدن، کاهش فشار روی گردن و جلوگیری از تشدید بیشتر علائم آموزش دهند.
آموزش تعادل و هماهنگی: از آنجایی که تنگی دهانه رحم گاهی اوقات می تواند منجر به مشکلات تعادل و هماهنگی شود، فیزیوتراپیست ها ممکن است تمرینات و فعالیت هایی را با تمرکز بر بهبود تعادل، راه رفتن و هماهنگی حرکتی کلی انجام دهند.
سایر راهکارها
آموزش و اصلاح فعالیت: به بیماران در مورد وضعیت خود آموزش داده می شود و در مورد چگونگی اصلاح فعالیت های روزمره زندگی برای به حداقل رساندن فشار بر گردن و ستون فقرات و همچنین برای جلوگیری از تشدید علائم آموزش داده می شود.
تمرینات انعطاف پذیری: تمرینات کششی و انعطاف پذیری می تواند به کاهش سفتی عضلات و حفظ یا بهبود انعطاف پذیری گردن و بالاتنه کمک کند.
توانبخشی بعد از عمل: برای افرادی که تحت مداخله جراحی برای تنگی کانال نخاع گردنی قرار گرفته اند، فیزیوتراپی نقش مهمی در توانبخشی بعد از عمل آنها دارد. این ممکن است شامل بازگرداندن تدریجی حرکت، تمرینات تقویتی، و فعالیت های عملکردی برای کمک به روند بهبودی و بهینه سازی نتایج باشد.
در نهایت، فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاع گردنی با هدف توانمندسازی بیماران برای مدیریت علائم، بهبود عملکرد فیزیکی و ارتقای سلامت اسکلتی عضلانی طولانی مدت است. با همکاری نزدیک با یک تیم فیزیوتراپی آگاه و حامی، افراد می‌توانند پتانسیل خود را برای بهبود تحرک، کاهش درد و استقلال بیشتر در فعالیت‌های روزانه علیرغم چالش‌های ایجاد شده توسط دهانه رحم به حداکثر برسانند.
توجه به این نکته مهم است که رویکرد فیزیوتراپی به صورت جداگانه با علائم خاص، محدودیت‌های عملکردی و وضعیت سلامت کلی بیمار تنظیم می‌شود. فیزیوتراپیست ها برای ایجاد برنامه های ورزشی شخصی و برنامه های درمانی با هدف کمک به افراد برای مدیریت تنگی کانال نخاعی گردن و بهبود توانایی های عملکردی کلی خود، از نزدیک با بیماران همکاری می کنند.
متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی آیتن در شریعتی تهران خدمات تخصصی فیزیوتراپی ستون فقرات را بر اساس متدهای درمانی روز دنیا ارائه می دهند.
