انواع بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرار وضعیتی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. مشخصه آن نشت غیر ارادی ادرار است که می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ضعیف شدن عضلات لگن، آسیب عصبی و برخی داروها باشد.

انواع مختلفی از بی اختیاری ادرار وجود دارد که هر کدام مجموعه ای از علل، علائم و گزینه های درمانی خاص خود را دارند. در این مقاله انواع مختلف بی اختیاری ادرار را با جزئیات بررسی خواهیم کرد.

بی اختیاری استرسی

بی اختیاری استرسی شایع ترین نوع بی اختیاری ادراری است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می افتد که عضلات لگنی که مثانه و مجرای ادرار را پشتیبانی می کنند ضعیف یا آسیب ببینند و کنترل جریان ادرار را دشوار می کند. این نوع بی اختیاری اغلب در اثر بارداری، زایمان، یائسگی و چاقی و همچنین برخی شرایط پزشکی مانند مولتیپل اسکلروزیس و بیماری پارکینسون ایجاد می شود.

علائم بی اختیاری استرسی شامل نشت ادرار هنگام سرفه، عطسه، خندیدن یا ورزش است. زنان بیشتر از مردان به بی اختیاری استرسی مبتلا می شوند که این امر به دلیل تأثیرات بارداری و زایمان بر عضلات لگن است. گزینه های درمانی برای بی اختیاری استرسی شامل تمرینات کف لگن، تمرین مثانه و جراحی در موارد شدید است.

بی اختیاری فوری

بی اختیاری فوری که به مثانه بیش فعال نیز معروف است، یکی دیگر از انواع رایج بی اختیاری ادرار است. زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های مثانه به‌طور غیرارادی منقبض می‌شوند و باعث می‌شود که یک میل ناگهانی و شدید برای ادرار کردن ایجاد شود. افراد مبتلا به بی اختیاری فوری ممکن است تکرر ادرار را تجربه کنند، از جمله بیدار شدن در شب برای ادرار کردن، و همچنین نشت ادرار در راه دستشویی.

دلایل بی اختیاری فوری به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می شود که با آسیب عصبی، برخی داروها و شرایط پزشکی مانند دیابت و بیماری پارکینسون مرتبط باشد. گزینه های درمانی برای بی اختیاری فوری شامل تمرین مثانه، تمرینات کف لگن و داروهایی مانند آنتی کولینرژیک ها و آگونیست های بتا-3 است.

سایر انواع بی اختیاری ادرار

بی اختیاری سرریز

بی‌اختیاری سرریز زمانی اتفاق می‌افتد که مثانه نتواند به طور کامل تخلیه شود و باعث می‌شود ادرار به‌طور غیرارادی به بیرون نشت کند. این نوع بی اختیاری اغلب به دلیل انسداد در دستگاه ادراری، مانند بزرگ شدن پروستات یا تنگی مجرای ادرار و همچنین آسیب عصبی و برخی داروها ایجاد می شود.

علائم بی اختیاری سرریز شامل جریان ضعیف ادرار، مشکل در شروع ادرار و احساس تخلیه ناقص پس از ادرار است. گزینه های درمانی برای بی اختیاری سرریز عبارتند از کاتتریزاسیون برای تخلیه مثانه، داروهایی برای شل کردن عضلات مثانه، و جراحی برای رفع انسداد در دستگاه ادراری.

بی اختیاری عملکردی

بی اختیاری عملکردی نوعی بی اختیاری است که زمانی رخ می دهد که فرد به دلیل اختلالات جسمی یا شناختی نتواند به موقع به دستشویی برسد. این نوع بی اختیاری اغلب در افراد مسن که مشکلات حرکتی یا زوال عقل دارند و همچنین افراد دارای معلولیت خاص دیده می شود.

علائم بی اختیاری عملکردی شامل نشت ادرار در راه دستشویی یا هنگام پوشیدن لباس است. گزینه های درمانی برای بی اختیاری عملکردی شامل اصلاح محیط برای سهولت دسترسی به حمام و همچنین استفاده از محصولات جاذب مانند پوشک یا پد بزرگسالان است.

بی اختیاری مختلط

بی اختیاری مختلط ترکیبی از دو یا چند نوع بی اختیاری ادراری مانند بی اختیاری استرسی و بی اختیاری فوری است. این نوع بی اختیاری اغلب در زنانی که چندین بار بارداری و زایمان داشته اند و همچنین در افرادی که برخی از بیماری ها مانند دیابت و چاقی دارند دیده می شود.

علائم بی اختیاری مختلط شامل نشت ادرار در حین فعالیت بدنی و همچنین تکرر ادرار و اصرار ناگهانی برای ادرار کردن است. گزینه های درمانی برای بی اختیاری مختلط شامل ترکیبی از تمرینات کف لگن، تمرین مثانه و داروها است.

فیزیوتراپی کف لگن

فیزیوتراپی کف لگن یک گزینه درمانی غیرتهاجمی و موثر برای انواع بی اختیاری ادرار، به ویژه بی اختیاری استرسی است. این شامل تمرینات و تکنیک هایی برای تقویت عضلات کف لگن است که از مثانه و مجرای ادرار حمایت می کند و به کنترل جریان ادرار کمک می کند.

در طول یک جلسه فیزیوتراپی کف لگن، یک درمانگر آموزش دیده قدرت و عملکرد عضلات کف لگن و همچنین هر عاملی مانند وضعیت بدن، الگوهای تنفسی و قدرت عضلات شکم را ارزیابی می کند. بر اساس این ارزیابی، آنها یک برنامه درمانی شخصی ایجاد خواهند کرد که ممکن است شامل ترکیبی از تمرینات، بیوفیدبک و اصلاح شیوه زندگی باشد.

بیوفیدبک تراپی نیز از تکنیک های فیزیوتراپی کف لگن در درمان بی اختیاری ادرار است.

تمرینات کف لگن که به نام کگل نیز شناخته می شود، جزء کلیدی فیزیوتراپی کف لگن است. این تمرینات شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن در یک الگوی خاص برای تقویت آنها در طول زمان است. بیوفیدبک ممکن است در طول تمرینات کف لگن نیز مورد استفاده قرار گیرد تا به شما در تجسم و درک بهتر عضلاتی که در حال کار هستید کمک کند.

علاوه بر ورزش، اصلاح سبک زندگی مانند کاهش وزن، ترک سیگار، و اجتناب از محرک های مثانه مانند کافئین و الکل نیز ممکن است به عنوان بخشی از برنامه فیزیوتراپی کف لگن توصیه شود.

تحقیقات نشان داده است که فیزیوتراپی کف لگن یک گزینه درمانی موثر برای بی اختیاری ادرار، به ویژه بی اختیاری استرسی است. یک مطالعه نشان داد که زنانی که تحت فیزیوتراپی کف لگن قرار می‌گیرند، نسبت به کسانی که درمان دریافت نکرده‌اند، کاهش قابل توجهی در علائم بی‌اختیاری ادرار دارند. مطالعه دیگری نشان داد که فیزیوتراپی کف لگن به اندازه جراحی برای درمان بی اختیاری استرسی موثر بوده و عوارض و عوارض جانبی کمتری دارد.