تاندونیت شانه یا التهاب تاندون شانه بیماری است عارضه ای شایع است که طی آن تاندون های روتاتور کاف به دلایلی دچار التهاب و تورم می شوند.
تاندونیت شانه عارضه ای پیشرونده است که در بسیاری از موارد با التهاب بورس های شانه نیز همراه است.
این عارضه اغلب با ایجاد پارگی های بسیار کوچک در تاندون های شانه همراه است.
تاندونیت شانه یکی از آسیب های ورزشی شایع است که در نتیجه استفاده بیش از حد از شانه ایجاد می شود.
انجام فعالیت های تکراری با دست و شانه، حوادث شدید و ناگهانی و یا انجام ورزش هایی مانند شنا، تنیس، هندبال که نیازمند حرکات مکرر شانه هستند از مهم ترین عواملی هستند که ریسک ابتلا به تاندونیت شانه را افزایش می دهند.
این بیماری در طولانی مدت می تواند منجر به رسوب کلسیم در ساختار تاندون شده که این امر می تواند سبب تشدید درد و از دست دادن قدرت و حرکت شانه شود.
عدم درمان این عارضه بطور مناسب و یا تاخیر در درمان می تواند منجر به تشدید آسیب دیدگی و بروز مشکلاتی همچون شانه یخ زده و یا پارگی روتاتورکاف شود.
علائم تاندونیت شانه
- درد و التهاب شانه
- تورم شانه
- تسکین درد با استراحت و تشدید آن با فعالیت و حرکت دادن شانه
- انتشار درد به سر ، گردن و بازوها
- حساسیت به لمس و فشار
- از دست دادن قدرت و حرکت شانه
- محدود شدن دامنه حرکات شانه
- گرفتگی عضلات شانه
- صدا دادن شانه هنگام حرکت
دلایل و عوامل افزایش دهنده خطر
- انجام فعالیت‌های تکراری مانند خیاطی و نجاری و یا فعالیت های ورزشی که نیازمند حرکات مکرر دست هستند.
- افزایش سن نیز موجب کاهش خاصیت کشسانی تاندون ها شده و افزایش احتمال بروز تاندونیت شانه می شود.
- وارد شدن ضربه شدید به شانه
- استفاده بیش از حد از مفصل شانه
- ناهنجاری های مفصل شانه شانه های جلو آمده
- روماتیسم مفصلی
- آرتروز شانه
- وارد آمدن فشار بیش از حد بر بافت های اطراف شانه
- انجام تکنیک های ورزشی بطور نادرست
- آسیب دیدگی شانه در گذشته
- ضعف مفصل شانه
- اختلال در خونرسانی به شانه
- کشش نامناسب عضلات اطراف شانه
- عدم آمادگی عضلات قبل از انجام فعالیت های ورزشی
- قرارگرفتن شانه در وضعیت نامناسب حین انجام فعالیت ها
درمان تاندونیت شانه
استراحت و کاهش میزان فعالیت
اجتناب از انجام هرگونه فعالیتی که سبب تشدید درد شانه می شود.
تجویز آتل برای بی حرکت کردن شانه تا زمان بهبودی
قرار دادن کمپرس سرد بر روی محل دردناک به تسکین درد و التهاب کمک می کند.
مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب و در صورت وجود درد شدید تزریق داروهای کورتونی
فیزیوتراپی موثرترین راهکار درمان تاندونیت شانه است که علاوه بر کمک به کاهش درد و التهاب به بهبود وضعیت حرکتی شانه نیز کمک زیادی می کند.
اولتراسوند تراپی ، لیزر تراپی و تمرین درمانی از مدالیته های فیزیوتراپی در درمان این عارضه هستند.
تمرینات فیزیوتراپی در منزل نیز برای افرادی که تمایلی به مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی ندارند بسیار مناسب است.
جراحی آخرین گزینه درمانی است و تنها در صورتی که روش های فوق نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار بکنند انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در منزل – فیزیوتراپی شانه – فیزیوتراپی در شمال تهران – فیزیوتراپی در شرق تهران – کلینیک فیزیوتراپی خوب – دکتر فیزیوتراپی – دانشگاه علوم توانبخشی تهران
