روشهای درمان بی اختیاری ادرار
بی اختیاری ادرار وضعیتی است که با نشت غیر ارادی ادرار مشخص می شود. چندین روش درمانی برای مدیریت بی اختیاری ادرار وجود دارد و رویکرد مناسب به علت زمینه‌ای، شدت علائم و ترجیحات فردی بستگی دارد.
در اینجا چند روش متداول درمانی آورده شده است:
اصلاح سبک زندگی و رفتار: ایجاد تغییرات خاص در سبک زندگی و اتخاذ عادات سالم اغلب می تواند به مدیریت بی اختیاری ادرار کمک کند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آموزش مثانه: برنامه ریزی منظم برای سفرهای حمام و افزایش تدریجی زمان بین آنها.
- تمرینات کف لگن (تمرینات کگل): تقویت عضلات کنترل کننده ادرار.
- مدیریت مایعات: تنظیم مصرف مایعات برای جلوگیری از هیدراتاسیون یا کم آبی بدن.
- تغییرات رژیم غذایی: اجتناب از محرک های مثانه مانند کافئین، الکل، غذاهای اسیدی و غذاهای تند.
- مدیریت وزن: حفظ وزن مناسب برای کاهش فشار روی مثانه.
داروها: در برخی موارد ممکن است داروهایی برای درمان بی اختیاری ادرار تجویز شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- داروهای آنتی کولینرژیک: به شل شدن عضلات مثانه و کاهش علائم مثانه بیش فعال کمک می کند.
- میرابگرون: به شل شدن مثانه و افزایش ظرفیت آن برای نگهداری ادرار کمک می کند.
- استروژن موضعی: ممکن است برای زنان یائسه برای بهبود تون بافت و کنترل ادرار توصیه شود.
دیگر روشهای درمان بی اختیاری ادرار
دستگاه‌های پزشکی: برخی دستگاه‌های پزشکی می‌توانند از بی‌اختیاری ادرار پشتیبانی کرده و به مدیریت آن کمک کنند. این شامل:
- پساری: وسیله ای کوچک و قابل جابجایی که برای حمایت از مثانه و مجرای ادرار در واژن قرار می گیرد.
- درج های مجرای ادرار: وسایل یکبار مصرفی که برای جلوگیری از نشت ادرار در مجرای ادرار قرار می گیرند.
- کاتترهای متناوب: برای تخلیه مثانه در فواصل زمانی معین برای جلوگیری از نشت استفاده می شود.
تحریک عصبی: تحریک الکتریکی اعصاب می تواند به بهبود کنترل مثانه کمک کند. این کار از طریق:
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS): اعمال پالس های الکتریکی در ناحیه کمر یا لگن.
- تحریک عصب ساکرال (SNS): کاشت دستگاهی که تکانه های الکتریکی را به اعصاب خاجی که مثانه را کنترل می کنند، می رساند.
فیزیوتراپی کف لگن: فیزیوتراپی یک گزینه درمانی محافظه کارانه و غیر تهاجمی است که می تواند در بهبود قدرت و کنترل عضلات کف لگن و متعاقبا کاهش یا حذف علائم بی اختیاری ادرار موثر باشد. به طور کلی قبل از در نظر گرفتن مداخلات تهاجمی تر، به عنوان یک درمان خط اول برای بی اختیاری استرسی ادرار توصیه می شود. کار با یک دکتر فیزیوتراپی آموزش دیده کف لگن می تواند راهنمایی و پشتیبانی فردی را در طول فرآیند درمان به شما ارائه دهد.
مداخلات جراحی: در موارد شدید یا زمانی که سایر درمان ها موفقیت آمیز نبوده اند، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. روش های جراحی برای بی اختیاری ادرار عبارتند از:
- روش های اسلینگ: قرار دادن یک بند نگهدارنده در اطراف مجرای ادرار برای ارائه حمایت اضافی.
- تعلیق گردن مثانه: بازگرداندن مثانه و مجرای ادرار به وضعیت طبیعی تر برای بهبود کنترل ادرار.
- اسفنکتر ادرار مصنوعی: کاشت یک وسیله بادی که مجرای ادرار را بسته نگه می دارد تا زمانی که ادرار مورد نظر باشد.
فیزیوتراپی کف لگن
فیزیوتراپی کف لگن که به عنوان توانبخشی کف لگن یا تمرین عضلات کف لگن نیز شناخته می شود، یک روش درمانی غیر تهاجمی برای بی اختیاری ادرار است که بر تقویت و بهبود عملکرد عضلات کف لگن تمرکز دارد. این می تواند یک گزینه درمانی موثر، به ویژه برای بی اختیاری ادرار استرسی و بی اختیاری ادرار مختلط (ترکیبی از استرس و بی اختیاری فوری) باشد.
فیزیوتراپیست کف لگن وضعیت شما را با ارزیابی قدرت، تون و هماهنگی عضلات کف لگن شما ارزیابی می کند. آنها ممکن است از تکنیک هایی مانند معاینه واژینال یا رکتوم، بیوفیدبک یا تحریک الکتریکی برای جمع آوری اطلاعات در مورد عملکرد عضلات شما استفاده کنند.
بر اساس ارزیابی، دکتر فیزیوتراپی یک برنامه درمانی فیزیوتراپی شخصی که یکی از موثرترین روشهای درمان بی اختیاری ادرار است را برای هدف قرار دادن نقاط ضعف یا اختلالات خاص در عضلات کف لگن شما طراحی خواهد کرد. هدف تقویت و بهبود کنترل این عضلات است. این به طور معمول از طریق:
- تمرینات کگل: این تمرینات شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن برای بهبود قدرت و استقامت آنها است. فیزیوتراپیست شما را راهنمایی می کند که چگونه این تمرینات را به درستی انجام دهید.
- بیوفیدبک: با استفاده از حسگرهای ویژه، بیوفیدبک نشانه های دیداری یا شنیداری را ارائه می دهد که به شما کمک می کند ماهیچه های صحیح را شناسایی و تقویت کنید. این باعث افزایش آگاهی و بهبود کنترل عضلات می شود.
- تمرین مثانه: فیزیوتراپی کف لگن همچنین ممکن است شامل تکنیک های تمرین مثانه برای بهبود کنترل ادرار باشد. این شامل ایجاد یک برنامه دفع ادرار و افزایش تدریجی زمان بین مراجعه به حمام برای آموزش مثانه شما برای نگهداری حجم بیشتری از ادرار است.
- آموزش و اصلاح شیوه زندگی: فیزیوتراپیست علاوه بر آموزش عضلانی، آموزش هایی را در مورد عادات سالم مثانه و اصلاح شیوه زندگی ارائه می دهد که می تواند به مدیریت بی اختیاری ادرار کمک کند.
- تکنیک‌های رفتاری: فیزیوتراپیست ممکن است تکنیک‌هایی را برای مدیریت فوریت و بی‌اختیاری فوری به شما آموزش دهد، مانند تکنیک‌های سرکوب اضطرار، تمرین‌های آرام‌سازی، و راهکارهایی برای به تاخیر انداختن ادرار در هنگام بروز اضطرار.
بیشتر بخوانی :
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی کف لگن در ظفر – فیزیوتراپی در ظفر – فیزیوتراپی در قلهک – فیزیوتراپی در پاسداران – فیزیوتراپی در شریعتی – فیزیوتراپی در میرداماد – فیزیوتراپی با بیمه تامین اجتماعی – فیزیوتراپی با بیمه تکمیلی – دکتر متخصص فیزیوتراپی – فیزیوتراپی در منزل – فیزیوتراپی در شمال تهران
