درمان بیرون زدگی دیسک گردن با فیزیوتراپی و روشهای غیرجراحی در اغلب بیماران با موفقیت همراه است و نیازی به انجام جراحی های غیرضروری را کاهش می دهد.
فتق دیسک گردن به شرایطی اطلاق می شود که در آن یکی از دیسک های واقع در ناحیه گردن (ستون فقرات گردنی) آسیب دیده یا جابجا می شود.
ستون فقرات گردنی از چندین مهره (استخوان) تشکیل شده است که توسط دیسک های بین مهره ای از هم جدا شده اند که به عنوان ضربه گیر عمل می کنند و انعطاف پذیری را برای گردن فراهم می کنند.
فتق دیسک گردن زمانی اتفاق می افتد که مواد ژل مانند داخلی دیسک از طریق پارگی در لایه بیرونی دیسک بیرون زده یا نشت می کند. این می تواند به دلیل افزایش سن، ساییدگی و یا ضربه ناگهانی به گردن، مانند سقوط یا تصادف رخ دهد.
هنگامی که فتق دیسک به اعصاب مجاور یا نخاع فشار می آورد، می تواند باعث درد، بی حسی، ضعف و سایر علائم شود. درمان بیرون زدگی دیسک گردن با فیزیوتراپی می تواند به تخفیف این علائم کمک زیادی بکند.
توجه به این نکته مهم است که مداخلات فیزیوتراپی خاص ممکن است بسته به نیازهای فردی و شدت بیماری متفاوت باشد. یک فیزیوتراپیست وضعیت بیمار را ارزیابی می کند و یک برنامه درمانی سفارشی برای رفع نیازها و اهداف خاص او طراحی می کند. توصیه می شود برای راهنمایی و درمان مناسب با یک فیزیوتراپیست واجد شرایط که در زمینه بیماری های اسکلتی عضلانی یا ارتوپدی تخصص دارد، مشورت کنید.
بیشتر بخوانید : دلایل بیرون زدگی دیسک کمر
علائم بیرون زدگی دیسک گردن
برخی از علائم رایج دیسک گردن عبارتند از:
- گردن درد: این اغلب علامت اولیه است و ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد.
- رادیکولوپاتی: هنگامی که فتق دیسک عصب را فشرده می کند، می تواند باعث درد، سوزن سوزن شدن یا بی حسی شود که به سمت بازو(بازوها) یا به انگشتان تابش می کند.
- ضعف عضلانی: ضعف در عضلات کنترل شده توسط عصب آسیب دیده ممکن است رخ دهد که منجر به مشکل در گرفتن اشیا یا انجام کارهای خاص می شود.
- از دست دادن حس: کاهش حس لامسه یا تغییر حس ممکن است در ناحیه آسیب دیده تجربه شود.
- سفتی گردن: گردن ممکن است احساس سفت و محدودیت در دامنه حرکتی خود داشته باشد.
- سردرد: برخی از افراد مبتلا به فتق دیسک گردن ممکن است سردرد، به ویژه در پشت سر را تجربه کنند.
درمان بیرون زدگی دیسک گردن
گزینه های درمانی برای فتق دیسک گردن به شدت علائم بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مدیریت محافظه کارانه: این رویکرد شامل استراحت، فیزیوتراپی، داروهای ضد درد و استفاده از بریس ها یا یقه های گردن برای محدود کردن حرکت و ایجاد حمایت است.
تزریق استروئید اپیدورال: داروهای کورتیکواستروئید را می توان در نزدیکی عصب آسیب دیده برای کاهش التهاب و تسکین درد تزریق کرد. - مداخله جراحی: در موارد شدید یا زمانی که درمان‌های محافظه‌کارانه نمی‌توانند تسکین دهند، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. روش های رایج جراحی شامل دیسککتومی، که در آن قسمت فتق دیسک برداشته می شود، یا فیوژن ستون فقرات، که شامل اتصال مهره های مجاور برای تثبیت ستون فقرات است.
برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب بر اساس شرایط فردی، مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند متخصص ارتوپد یا جراح مغز و اعصاب مشورت کنید.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان بیرون زدگی دیسک گردن دارد. هدف آن کاهش درد، کاهش التهاب، بهبود تحرک و قدرت و بهبود عملکرد کلی است.
در اینجا برخی از مداخلات رایج فیزیوتراپی مورد استفاده در درمان فتق دیسک گردن آورده شده است:
مدیریت درد: فیزیوتراپیست ها ممکن است از تکنیک های مختلفی برای کمک به مدیریت درد استفاده کنند، مانند گرما یا سرما درمانی، اولتراسوند، تحریک الکتریکی، یا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS). این روش ها می توانند به کاهش درد و افزایش آرامش کمک کنند.
درمان دستی: تکنیکهای عملی، از جمله تحرک مفصل، ماساژ بافت نرم، و تمرین‌های کششی، ممکن است برای بهبود تحرک ستون فقرات گردنی، کاهش تنش عضلانی، و کاهش فشار روی دیسک و اعصاب آسیب‌دیده استفاده شوند.
تمرینات گردن: تمرینات خاصی با هدف قرار دادن عضلات گردن و بالای بدن برای بهبود قدرت، انعطاف پذیری و وضعیت بدن تجویز می شود. تقویت عضلات پشتیبان می تواند به تثبیت ستون فقرات گردنی و کاهش استرس روی دیسک های آسیب دیده کمک کند.
تمرینات دامنه حرکتی: از حرکات کنترل شده و هدایت شده برای بهبود دامنه حرکتی در گردن استفاده می شود. این تمرینات به بازیابی انعطاف پذیری و کاهش سفتی کمک می کند.
کشش: کشش گردن شامل کشش آرام گردن با استفاده از وسایل مکانیکی یا تکنیک های دستی است. می تواند به کاهش فشار روی دیسک و اعصاب آسیب دیده کمک کند و علائمی مانند درد و بی حسی را کاهش دهد.
اصلاح وضعیت بدنی: اصلاح عادات وضعیت نامناسب در مدیریت فتق دیسک گردن مهم است. فیزیوتراپیست ها می توانند راهنمایی هایی در مورد حفظ وضعیت بدنی مناسب در طول فعالیت های مختلف و اصلاحات ارگونومیک برای کاهش فشار روی گردن ارائه دهند.
آموزش و خود مدیریتی: فیزیوتراپیست ها در مورد مکانیک مناسب بدن، ارگونومی و استراتژی هایی برای جلوگیری از آسیب بیشتر آموزش می دهند. آنها همچنین ممکن است تکنیک های خود مدیریتی مانند تمرینات خانگی، تکنیک ها و استراتژی های مدیریت درد را آموزش دهند.
بیشتر بخوانید :
